De rente van de Federal Reserve staat al weer geruime tijd feitelijk op nul procent. Amerikaanse banken kunnen gratis geld lenen bij de Amerikaanse centrale bank. Dat klinkt perfect; gratis lenen, dat willen we allemaal.
Maar toch is de Fed-rente nog te hoog. De nul procent zou eigenlijk min vijf procent moeten zijn. Negatieve rente dus, zodat lenen geld oplevert, en sparen geld kost.
Dat blijkt in elk geval uit een intern rapport van de Federal Reserve zelf, dat volgens de Financial Times tijdens de laatste vergadering van het rentebepalende comité ter tafel lag.
Min vijf procentHet was een stuk waarin economen van de Fed de ‘perfecte’ rentestand volgens de Taylor-regel hadden uitgerekend (zie kader ‘Wat is de Taylor-regel?’). Uit hun sommen kwam een optimale rente van -5 procent.
Een absurd laag percentage natuurlijk. Maar we zitten dan ook in een absurde economische situatie. De Amerikaanse inflatie is negatief (met andere woorden: de prijzen dalen), terwijl de economie flink krimpt. In die situatie is volgens de Taylor-regel de optimale rente van de centrale bank zeer laag – negatief zelfs.
Kijk, van dergelijk nieuws worden financieel-economische journalisten opgewonden. Denk je eens in: negatieve rente! Ook in Europa verschenen de afgelopen dagen dan ook enthousiaste krantenartikelen waarin de Amerikaanse berekeningen breed werden uitgemeten.
Die rare Amerikanen toch, met hun ruime monetaire beleid. Zelf een rente van nul is blijkbaar nog niet expansief genoeg. Geen wonder dat ze inmiddels zijn overgegaan op onconventionele maatregelen, zoals het door de centrale bank opkopen van staatsobligaties.
Wat de journalisten vergeten, is dat de monetaire omstandigheden in Europa niet veel anders zijn. Natuurlijk, de ECB-rente staat op 1,25 procent – dus nog niet op nul – en opkopen van staatsschuld, daar zijn we in Europa nog niet mee begonnen. Maar volgens de Taylor regel is ook hier een negatieve beleidsrente nodig.
Lees hier verder...
donderdag 30 april 2009
zondag 26 april 2009
Newspeak van de banken: verlies is winst
Paul Krugman schrijft:
So the accounting rules say that a decline in the market value of a bank’s debt thanks to increased credit default swap spreads — that is, because investors think you’re more likely to fail — counts as a a profit. On the other hand, if your bank looks stronger, the spreads fall, and you book a loss.
Abonneren op:
Posts (Atom)