vrijdag 11 september 2009

Wilders wast billen

Dat is nou jammer. Maandenlang maakte ik mezelf blij met het feit dat Geert Wilders geen enkel sociaal-economisch standpunt van betekenis innam. Ik kon de man en zijn beweging dan ook zonder moeite negeren. Laat andere journalisten en columnisten zich maar buigen over zijn moslimfobie. Laat anderen maar schrijven over zijn populisme, zijn radicalisering en zijn Indische wortels. Ik hou het wel bij de kredietcrisis en het economisch beleid van Balkenende IV.

Maar helaas, afgelopen weekend zette Wilders in voor hem kenmerkende klare taal zijn sociaal-economische agenda neer. ‘Wij zullen na Prinsjesdag bij de politieke beschouwingen laten zien hoe je kunt bezuinigen zonder dat de gewone man er last van heeft’, zei de PVV’er in De Telegraaf. Werken tot 67 jaar, zoals het kabinet wil, is voor Wilders taboe. ‘Wij zullen er nooit voor tekenen. Als iemand met ons wil regeren, weet dan dat we het binnen een minuut zullen terugdraaien.’

Lees hier verder...

Per seconde armer

Tegen de tijd dat je dit artikel uit hebt is onze nationale schuld met pakweg een ton gestegen. De crisis slaat een enorm gat in de begroting. Voor nieuw beleid is de komende jaren geen cent meer over.

Iedere dag neemt de schuld van de Nederlandse overheid gemiddeld met meer dan 47 miljoen euro toe. Ieder uur komt er bijna twee miljoen bij. Iedere seconde loopt de staatsschuld met ruim 550 euro op, kijk maar rechtboven op de Staatsschuldmeter.

National Debt Clock
De Amerikanen zijn vertrouwd met dit soort sommetjes. Al sinds 1989 hangt er in New York een meter die tot op de dollar nauwkeurig de Amerikaanse staatsschuld weergeeft. Eerst hing de National Debt Clock op 42nd Street bij Time Square, tegenwoordig hangt hij aan een gebouw op Sixth Avenue.

De bedenker was vastgoedhandelaar Seymour Durst, die met zijn klok de aandacht wilden vestigen op de snel uit de hand lopende Amerikaanse schuld. President Ronald Reagan had in de jaren tachtig een populistische cocktail van meer uitgaven en lagere belasting bedacht en als gevolg daarvan was de nationale schuld geƫxplodeerd. Durst maakte zich daar zorgen om.

Terecht, want iedere dollar of euro extra schuld vermindert de slagkracht van overheid en economie. Door de rentelasten blijft er minder geld over voor zaken als onderwijs en infrastructuur. En uiteindelijk moet er worden afgelost, en moet de overheid via bezuinigingen en lastenverzwaring op een begrotingsoverschot uitkomen.

Onze eigen schuldklok
Nederlanders zouden zich daar misschien nog wel meer zorgen over moeten maken dan de Amerikanen. Onze bevolking zal de komende decennia sneller en meer vergrijzen dan die van de VS. De noodzaak voor een lage schuld en een evenwichtige begroting is hier dan ook groter.

Lees hier verder...

woensdag 9 september 2009

Wall Street gaat op oude voet verder

Een jaar na de val van Lehman Brothers pakken de zakenbanken de draad weer op. Wie wil er een fraai verpakt pakketje gifhypotheken kopen?

Lees hier verder...

dinsdag 8 september 2009